© Emy Elleboog
Artsen als zondebok
Gijbels snapt de frustratie bij artsen. Ze ziet hoe het debat verengd wordt tot geldgewin, terwijl de realiteit genuanceerder is. “Zorgverleners voelen zich afgeschilderd als graaiers. Dat klopt niet. Velen zijn oprecht begaan met hun patiënten én met de toekomst van hun beroep.”
Voor ziekenhuisartsen staat er veel op het spel: de lonen van de artsen en de supplementen financieren de ziekenhuizen mee, die nu al vaak moeite hebben om het hoofd boven water te houden. Een forse knip daarin, voordat er duidelijk zicht is op de hervorming van de ziekenhuisfinanciering, zou ook daar de financiële stabiliteit ondermijnen. Voor artsen in privépraktijken – zoals veel tandartsen – gaat het dan weer over het kunnen runnen van hun praktijk.
“De terugbetalingstarieven die de overheid voorziet, dekken vaak niet eens de kosten van materiaal of personeel. Denk aan orthodontie. Iedereen weet hoe duur dat is. Maar weinigen weten dat de terugbetalingstarieven daar zó laag liggen, dat de materiaalkosten er niet eens mee kunnen worden betaald. Supplementen zijn dus de enige manier om rendabel te werken.”
Eerst een eerlijke berekening
Gijbels roept op tot gezond verstand en vooral: om het regeerakkoord te volgen. Daarin staat immers niets over het plafonneren van supplementen buiten de ziekenhuizen. Ze is het er wel helemaal over eens dat de tarieven moeten worden hervormd, zoals het regeerakkoord dat ook zegt.
“Wat kost een behandeling écht? Laten we dat eerst objectief bepalen. Dán kunnen we tarieven vastleggen die fair zijn. Als die fundamenten kloppen, ga je zien dat er sowieso al minder supplementen nodig zijn." Volgens Gijbels toont de praktijk dit ook aan: “In sectoren waar de tarieven kloppen, houden artsen zich aan die tarieven. Ze vragen géén supplementen.”
Vrij beroep onder druk
Een ander risico dat Gijbels ziet: de uitholling van het vrije beroep in de zorg. “Dat systeem biedt kwaliteitsgarantie én keuzevrijheid. Het is door het vrije beroep dat onze artsen en andere zorgverstrekkers innoverend kunnen zijn en onze wachtlijsten al bij al beperkt blijven vergeleken met het buitenland. Als je dat beknot met strikte en generieke plafonds, dan duw je mensen uit het beroep of richting ziekenhuizen. Dat bedreigt de toegankelijkheid van zorg.”
Tegelijk benadrukt ze dat artsen zeker rekening houden met de financiële draagkracht van hun patiënten. “Het beeld dat zij dat niet zouden doen, is oneerlijk. De meesten doen dat wél – en zouden zelfs liever zien dat behandelingen correct terugbetaald worden, zodat supplementen niet nodig zijn.”
Wat zegt het regeerakkoord?
Minister Vandenbroucke (Vooruit) verwijst naar het regeerakkoord, dat stelt dat de excessen zonder dralen aangepakt moeten worden. Gijbels gaat daar deels in mee. “Ja, excessen moeten eruit. Maar wat er nu in het voorstel staat, gaat veel verder dan dat.”
Zolang de hervorming van de tarieven niet op tafel ligt, blijft de N-VA bij haar standpunt: “Zonder aanpassingen kunnen wij dit plan niet goedkeuren. De timing moet kloppen, de basis moet kloppen. Het regeerakkoord moet worden gerespecteerd”, besluit Gijbels.
