De hervorming van het ziekenhuislandschap

Frieda Gijbels (N-VA): Mevrouw de voorzitster, mijn vragen gingen inderdaad in dezelfde richting, dus ik kan het kort houden. Ik krijg ook graag een stand van zaken van die expertengroep. 

Minister Frank Vandenbroucke: Mijnheer Bertels, mevrouw Gijbels, binnen de interministeriële conferentie (IMC) Volksgezondheid is afgesproken dat een onafhankelijke groep experts een voorstel uitwerkt voor de hervorming van het ziekenhuislandschap. Normaal gesproken krijgen we dat voorstel voor het einde van dit jaar en het thema van de ziekenhuisnetwerken is daar onlosmakelijk mee verbonden. In die zin komt uw vraag dus net wat te vroeg. Ik wil niet graag een voorafname doen op dat rapport. Het is evenwel geen geheim dat heel wat stemmen in de sector aangeven dat de huidige locoregionale ziekenhuisnetwerken hun doel niet hebben bereikt. De studie van UGent geeft ons daarover een scherpe analyse, al moet ook gezegd worden dat sommige netwerken toch tot mooie samenwerking hebben geleid en dat het ziekenhuis hen heeft doen nadenken over hun toekomstige rol in het landschap. Het is voor mij belangrijk dat in de hervorming het kind niet met het badwater wordt weggegooid. Ik bedoel daarmee het volgende: het is niet omdat het wettelijk instrument niet voldoet dat ook de beoogde doelstellingen moeten worden vergeten. Er is nog altijd een grote nood aan de rationalisatie van het aanbod en een gestructureerde samenwerking tussen ziekenhuizen, met als doel een zo hoog mogelijke kwaliteit van zorg op een zo efficiënt mogelijke manier te kunnen blijven garanderen, ten behoeve van de bevolking. Onnodig te herhalen dat er een tekort aan zorgpersoneel is, waardoor het moeilijk is om in voldoende zorgpersoneel te voorzien om dag en nacht een correcte bestaffing te hebben in elke ziekenhuisdienst, op elke site die vandaag bestaat. De fragmentatie van ziekenhuisdiensten werkt bovendien ook de fragmentatie van expertise in de hand. Samenwerkingen en synergieën moeten leiden tot efficiëntiewinsten. Ik kijk dus uit naar dat verslag van de expertengroep. De complexiteit van het ziekenhuis en de ziekenhuishervorming is dat alles aan alles hangt. De ziekenhuisfinanciering hervormen zonder het landschap aan te pakken, heeft eigenlijk op termijn geen zin. De ziekenhuisfinanciering moet juist de prikkels geven om tot een gewenst landschap te komen. We moeten echter ook nadenken over wat het gewenste landschap is. Ik heb vandaag nog geen exacte tijdslijn, want de maatregelen zelf zijn eigenlijk nog niet besproken. Ik kan u wel meedelen dat de hervormingen van de financiering en het landschap eigenlijk parallel zouden moeten lopen. Het is mijn ambitie om de hervorming uit te rollen tegen het einde van de legislatuur. Een landschap veranderen vraagt natuurlijk heel veel tijd, maar als de deelstaten het beleid inzake infrastructuursubsidies tijdig willen kunnen bijsturen in het licht van een nieuwe visie op het landschap, dan moet men ook niet te lang wachten om die visie scherp te stellen.

Frieda Gijbels (N-VA): Het algemene aanvoelen, maar zeker ook het aanvoelen in de sector, is dat meer samenwerking nodig en wenselijk is. Men ziet dat aan verschillende initiatieven die ontstaan, met samenwerkingen tussen artsengroepen van verschillende ziekenhuizen, wat vaak hele mooie initiatieven zijn. De ziekenhuizen zelf hebben echter echt wel nood aan duidelijkheid, aan een richting en aan duidelijke doelstellingen waarrond ze zich kunnen organiseren. Velen kijken uit naar het verslag van die expertengroep als startpunt voor de hervorming of het nieuwe landschap. Omdat alles met alles samenhangt, is die onzekerheid er natuurlijk wel en is er ook de vraag om die hele puzzel zo snel mogelijk te leggen. 

Bekijk het fragment: https://media.dekamer.be/meeting/56-018919-U1124/fragment/wMhFdMFb_OCNEgL163WpgFR0xyJLvoQ1oxFei61U4Pg-Wr0VET7oBtHZagf-cCM8UhWdn5tzM9ahwqH0oQSPOJsstkriNNab4eS0DcA9xeL7nDMahUbsKo4UG8HT4g9w